عمل تنگی کانال دست ، جراحی چسبندگی عصب دست

عمل تنگی کانال دست ، جراحی چسبندگی عصب دست ، تزریق آمپول برای آزاد سازی عصب دست

عمل تنگی کانال دست ، جراحی چسبندگی عصب دست و تزریق آمپول برای آزاد سازی عصب دست را در این مقاله بررسی می کنیم با ما در ادامه این مقاله همراه باشید.

 

عمل تنگی کانال دست ، جراحی چسبندگی عصب دست

گرفتگی عصب دست یک عارضه بسیار شایع در میان دیگر عارضه های مفصلی است که می تواند درد بسیاری را به فرد القاء کند. این گونه گرفتگی های عصبی در دست، نشان از وجود سندرومی است، تحت عنوان تونل کارپ که موجب گرفتگی عصب دست می شود. معمولا این عارضه با روش های غیر جراحی قبال درمان است، اما در برخی موارد به دلیل فشار بیش از حد به عصب عمل تنگی کانال دست انجام می شود. ما در این مقاله قصد داریم به عمل آزاد سازی عصب دست یا عمل تنگی کانال دست بپردازیم، لذا تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.

 

منظور از گرفتگی عصب دست چیست؟

گرفتگی عصب دست اغلب به دلیل فشار بر عصب میانی دست ایجاد می شود و این عصب از طریق تونل کارپال در مچ دست عبور می کند. به بیان دیگر تونل کارپال یک گذرگاه باریک در مچ دست است که عرض آن تقریباٌ نیم اینچ است، کف و طرف تونل، توسط استخوان های مچ دست به نام استخوان های کارپ حمایت می شوند. گرفتگی عصب دست به واسطه این سندروم زمانی رخ می دهد، که فشار زیادی بر عصبی به نام مدیان که درون تونل کارپال وجود دارد، وارد شود. هنگامی که این اعصاب تحت فشار قرار بگیرند، دست دچار تنگی یا گرفتگی خواهد شد.

 

علائم و نشانه های گرفتگی عصب دست

از مهمترین نشانه ها و علائم گرفتگی اعصاب دست می توان به موارد زیر اشاره کرد:

درد
بی حسی
سوزن سوزن شدن دست
احساس ضعف در ناحیه دست
وارد شدن شوکی به دست یا پا
لرزش، ناتوانی در انجام کار های روزانه

 

علت گرفتگی عصبی دست چیست؟

همان طور که اشاره شد، گرفتگی عصب دست در اثر بروز سندروم تونل کارپل یا کارپال ایجاد می شود. این وضعیت زمانی اتفاق می‌افتد که ترکیبی از شرایط و فعالیت های سلامتی بر عصب مدیان فشار وارد کند. به طور کلی، هر چیزی که فضای این تونل را کاهش دهد یا بافت تونل را افزایش دهد، می تواند منجر به سندرم و گرفتگی عصب دست شود. همینطور هر چیزی که عصب میانی را حساس تر کند، گرفتگی را ایجادکرده و ممکن است به عمل آزاد سازی عصب دست نیاز داشته باشد. مهمترین دلایل ایجاد گرفتگی عصب دست عبارتند از:

وراثت و ژنتیک، یک عامل مهم در ایجاد گرفتگی عصب دست است.
استفاده بیش از حد توان از دست، می تواند در طولانی مدت چنین عارضه ای را ایجاد کند.
بارداری و دیگر تغییرات هورمونی می تواند باعث تورم شود که در اثر تورم فشاری بر روی عصب مدیان وارد می شود و گرفتگی رخ می دهد.
داشتن بیماری خاصی مانند: دیابت، آرتریت روماتوئید و عدم تعادل غده تیروئید، از دیگر عوامل بروز چنین عارضه است.
شکستگی استخوان های مچ دست، استخوان های دررفته، رشد استخوان جدید از استخوان های در حال بهبود یا خارهای استخوانی می تواند سبب ایجاد گرفتگی عصب دست شود. در حقیقت موارد ذکر شده می توانند فضایی را در تونل کارپال اشغال کنند و فشار بیشتری بر عصب میانی وارد کنند.

 

تشخیص گرفتگی عصب دست

تشخیص گرفتگی عصب دست اغلب توسط پزشکان عصب‌شناس یا جراح ارتوپد دست انجام می‌شود. در ادامه چند روش تشخیصی رایج گرفتگی عصب دست را باهم بررسی خواهیم کرد:

۱- بررسی تاریخچه پزشکی و معاینه فیزیکی

پزشک ابتدا تاریخچه پزشکی شما را مورد بررسی قرار می‌دهد و سپس دست شما را بررسی می‌کند. او ممکن است با شما درباره علائم، درد، ضعف عضلانی یا مشکلات حرکتی صحبت کند. سپس معاینه فیزیکی انجام می‌شود تا ناحیه مورد تاثیر را بررسی و ارزیابی کند.

۲- آزمایش های الکتروفیزیولوژی

آزمایش های الکتروفیزیولوژیک می‌توانند در تشخیص گرفتگی عصب دست مفید باشند. دو آزمایش معمول برای ارزیابی گرفتگی عصب عبارتند از:

• آزمایش تحریک عصب (Nerve conduction study)
در این آزمایش، الکترودها بر روی پوست دست قرار می‌گیرند و سیگنال الکتریکی جهت تحریک عصب اعصاب دست ارسال می‌شود. سپس زمانی که سیگنال به عصب می‌رسد و از طریق عضلات دست عبور می‌کند، واکنش الکتریکی ثبت می‌شود. این آزمایش میزان سرعت انتقال سیگنال عصبی را اندازه‌گیری می‌کند و می‌تواند مشکلات در عصب‌ها را نشان دهد.

• آزمایش توان عضلانی (Electromyography – EMG)
در این آزمایش، سوزنی نازک به عضله‌های دست وارد می‌شود تا فعالیت الکتریکی آن عضله را ثبت کند. این آزمایش می‌تواند مشکلات عضلانی را تشخیص دهد و به تمیز کردن بین گرفتگی عصب و مشکلات عضلانی کمک کند.

۳- تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI)

در برخی موارد، پزشک ممکن است نیاز به تصویربرداری با استفاده از MRI داشته باشد. این تصویربرداری برای تشخیص انواع مختلف مشکلات عصبی و عضلانی مانند گرفتگی عصب در دست مفید است.

 

درمان گرفتگی عصب دست

درمان در اثر تشخیص زود هنگام می تواند بدون جراحی انجام شود. معمولا در وضعیت های خفیف از طریق بستن آتل و بریس ها، دست را ثابت نگه داشته و از خم و راست شدن دست جلوگیری می کنند. در نتیجه آزاد سازی عصب های دست صورت گرفته و علائم این سندرم کاهش می یابد. اما در صورتی که بیماری پیشرفت کرده و رو به وخامت رفت دیگر چنین درمان هایی جوابگو نیست و باید از روش عمل آزاد سازی عصب دست یا عمل تنگی کانال دست استفاده کرد، تا درمان کامل شود.

 

اقدامات قبل از عمل آزاد سازی عصب دست

قبل از عمل تنگی کانال دست اقدامات ذیل را انجام دهید:

سعی کنید بهترین متخصص ارتوپدی را انتخاب کنید، زیرا در غیر این صورت متحمل خسارات جبران ناپذیری می شوید.
قبل از انجام عمل تنگی کانال دست حتماٌ در خصوص چنین عملی تحقیق کرده و با دیدی واقع گرایانه به سمت اتاق عمل بروید.
از یک هفته قبل از استعمال دخانیات و هرگونه مواد مخدر و مشروبات الکلی خودداری کنید.
در روز عمل حتما فردی را تحت عنوان همراه در کنار خود داشته باشید تا بتواند در رسیدگی به امور جاری به شما کمک کند.
در روز عمل لباس های گشاد و راحتی بپوشید.
در روز عمل ناشتا باشید، یعنی از ۸-۱۲ ساعت پیش از عمل چیزی نخورید و ننوشید.
با فردی که برای تان امن است و می توانید از او آرامش دریافت کنید پیش از عمل با او صحبت کنید تا استرس و اضطراب ناشی از ورود به اتاق عمل کاهش یابد.
از مدت ها قبل از عمل سعی کنید غذا های سالمی مصرف کنید و از خوردن غذاهای فست فودی و چرب اجتناب کنید.
اگر سابقه بیماری خاصی دارید یا از نسخه خاصی پیروی می کنید حتما با جراح خود در میان بگذارید.
اسناد و مدارک پزشکی و نتایج تمامی آزمایشات انجام شده را به همراه داشته باشید.

 

عمل جراحی آزاد سازی عصب دست

معمولا عمل آزاد سازی عصب دست یا عمل تنگی کانال دست به دو روش باز و بسته انجام می شود. در عمل آزادسازی عصب دست به روش باز برش کوچکی در قسمت کف دست تنگی تونل کارپال را از بین می برند و منجر به آزاد سازی عصب می شود. در جراحی آزادسازی تونل کارپال به روش بسته به کمک دستگاه آندوسکوپ، رباط عرضی کارپال بریده می شود و این عمل عصب میانی را آزاد می کند.

 

عمل جراحی آزاد سازی عصب دست

 

↲ عمل آزاد سازی عصب دست به روش باز

در حین جراحی آزادسازی عصب دست به روش باز، برش کوچکی ایجاد شده و رباط عرضی کارپال بریده می شود. این عمل باعث آزاد شدن فشار بر روی عصب مدیان و تسکین علائم سندرم تونل کارپال و گرفتگی عصب دست می شود. این جراحی اغلب نیازی به بیهوشی نداشته و با بی حسی موضعی انجام می شود. در صورتی که بیمار مشکلی نداشته باشد نیز می توانید در همان روز به خانه بازگردد.

 

↲ عمل آزاد سازی عصب دست با آندوسکوپی به روش بسته

در جراحی آزادسازی عصب دست به روش آندوسکوپی از یک لوله نازک با دوربین متصل (اندوسکوپ) استفاده می شود. آندوسکوپ از طریق یک برش کوچک در مچ دست یا در مچ دست و کف دست (تکنیک دو درگاهی) هدایت می‌شود. آندوسکوپ به پزشک اجازه می دهد ساختارهای مچ دست را بدون باز کردن کل ناحیه با یک برش بزرگ ببیند.
ابزارهای برش مورد استفاده در جراحی آندوسکوپی بسیار کوچک هستند. آنها همچنین از طریق برش های کوچک در مچ دست یا مچ دست و کف دست وارد می شوند. در تکنیک تک پورتال، یک لوله کوچک شامل دوربین و ابزار برش است. در طی جراحی آزادسازی تونل کارپال آندوسکوپی، رباط عرضی کارپال بریده می شود. این راه کار باعث آزاد شدن فشار روی عصب مدیان می شود و علائم گرفتگی عصب دست از بین می رود.

 

جراحی چسبندگی عصب دست

 

عمل عصب دست یا عمل تنگی کانال دست چقدر طول میکشد؟

به طور کلی، عمل جراحی عصب دست یا عمل تنگی کانال دست ممکن است مدت زمانی کوتاهتر از یک ساعت تا چند ساعت طول بکشد. اما برای دقت بیشتر و برآورد دقیق‌تر زمان لازم برای عمل، بهتر است با یک جراح عصبی مشورت کنید. طول زمانی که برای انجام یک جراحی عصب دست مورد نیاز است، بستگی به نوع و جزئیات مربوط به مشکل عصبی و همچنین تجربه و تخصص جراح دارد. همچنین، عوامل دیگری مانند عملکرد عصبی فرد، واکنش بدن به جراحی و فرایند بهبودی نیز تأثیرگذار هستند.
عمل تنگی کانال دست می‌تواند به عنوان یک روش بستری یا به صورت جراحی روزانه انجام شود. در صورتی که جراحی بستری صورت بگیرد، طول زمان بستگی به مراحل پس از جراحی و مدت زمانی که بیمار در بیمارستان باید بماند، متفاوت خواهد بود. اما در صورتی که جراحی به صورت روزانه انجام شود، معمولاً بیمار بلافاصله پس از جراحی می‌تواند به خانه برگردد.

 

مراقبت های بعد از عمل جراحی عصب دست

مراقبت های بعد از عمل جراحی آزادی سازی عصب دست، موارد زیر را شامل می شود که رعایت هر کدام از آن ها اهمیت و تاثیر بسیاری در روند بهبودی بیمار دارد. توجه داشته باشید، این عمل یک عمل سرپایی و سبک بوده است و نیازی به اقامت در بیمارستان ندارد. می توانید بعد از اتمام عمل جراحی و گذراندن مراحل روتین و ریکاوری به منزل خود بازگردید و باقی دستورات و نکات مراقبتی را در خانه دنبال کنید تا هر چه سریع تر به بهبودی دست یابید.

بعد از عمل جراحی برای در محل جراحی شده باید از ایمپلنت ها استفاده کنید که با تجویز جراح مورد استفاده قرار می گیرد.
برای کاهش تورم و التهاب حاصله از عمل جراحی از کمپرس یخ استفاده کنید.
توجه داشته باشید اگر درد دارید می توانید با مشورت از پزشک خود از دارو های مسکن استفاده کنید.
تا چند ماه از استفاده بیش از حد دست خود اجتناب کنید.
به منظور جلوگیری از ایجاد اسکار و بازیابی توان دست، فیزیوتراپی توصیه می شود.
و در نهایت…

 

گرفتگی عصب دست یک عارضه آزاردهنده برای افراد است که با علائمی مانند درد، بی حسی و سوزن سوزن شدن همراه است. اگر چه روش های غیر جراحی می تواند به درمان آن کمک کند، اما گاهی نیاز به عمل آزاد سازی عب دست وجود دارد. توجه داشته باشید که تشخیص به موقع می تواند از عوارض جدی جلوگیری کند، پس از مشاهده علائم گرفتگی عصب دست به بهترین متخصص ارتوپد در کرج مراجعه کنید. علاوه بر جراح خوب نکات مراقبتی و قبل و بعد از جراحی را رعایت کنید تا درمانی موفقیت آمیز داشته باشید.

 

منبع: dr-joulaei.com

 

کلمات کلیدی:

عمل تنگی کانال دست , جراحی چسبندگی عصب دست , تزریق آمپول برای آزاد سازی عصب دست , فیلم عمل تنگی کانال دست , مراقبت بعد از عمل تنگی کانال دست , تزریق آمپول برای تنگی کانال دست , عمل تنگی کانال دست , درمان خانگی تنگی کانال دست , ورزش بعد از عمل عصب دست , اگر تنگی کانال دست درمان نشود , عمل عصب دست چقدر طول میکشد , عمل تنگی کانال دست با لیزر

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

question