فیبرومیالژی | fibromyalgia
فیبرومیالژی : در ۱۰ الی ۲۰ درصد جمعیت، دردهای اسکلتی-عضلانی دیده می شود که علت ساختاری یا التهابی برای آنها یافت نمی شود. اکثر چنین دردهای ایدیوپاتیکی معمولاً منطبق بر کرایتریای سندرم فیبرومیالژی هستند. فیبرومیالژی سندرم، درد اسکلتی-عضلانی مزمنی است که با درد در سطح گسترده، نقاط حساس، خستگی و اختلال خواب مشخص می شود و اتیولوژی آن ناشناخته است. درد مزمن و تندرنس عضلانی و نقاط اتصال عضلانی مشخصه آن است. این بیماری نوعی روماتیسم بافت همبند است. وجود مجموعه علایمی غیر از درد باعث شده که اصطلاح نشانگان فیبرومیالژیا نیز در مورد این بیماری به کار رود.
علایم و نشانه های فیبرومیالژی
فیبرومیالژی در خانمها بسیار شایعتراز ازاقایان است و علایم متعددی در ارگانها و اندامهای مختلف بدن دارد:
۱ .دردهای منتشرو مزمن در سیستم عضلانی-اسکلتی بدن از جمله ستون فقرات .عضلات اندامهای فوقانی و تحتانی.مفاصل(شانه ها.لگن.زانوها.آرنج…….)
۲٫اختلالات خواب:اغلب این بیماران از نوعی اختلال خواب رنج میبرند واز کیفیت خواب خود راضی نیستند
۳٫علایم روحی-روانی مانند افسردگی.اضطراب.بی قراری.خستگی مزمن…..
۴٫علایم متفرقه مانند ناراحتی گوارشی.سردرد.وزوزگوش.اختلالات ادراری
علی رغم علایم واختلالات متعدد ناشی از فیبرومیالژی،این بیماری پیشرونده نیست و باعث ناتوانی جسمی نمیشود.
علل ایجاد کننده فیبرومیالژی:
عوامل ژنتیکی و محیطی در بروز فیبرومیالژی موثرند در واقع علت اصلی این بیماری بر هم خوردن تعادل هورمونهای سیستم عصبی مثل سروتونین است
عوامل محیطی موثر در این بیماری عبارتند از : آسیبهای فیزیکی ،بعضی از عفونتها (هپاتیت . لایم…..)استرسهای روانی .،اختلالات روانپزشکی (افسردگی، هراس ،فوبیا…….) وسیگار کشیدن.
به دلایلی که کاملا شناخته شده نیست آستانه درد در این بیماری کاهش می یابد و شدتی از محرکهای محیطی مثل سرما و گرما…..که برای دیگران دردناک نیست در این بیماران درد یا حس ناخوشایند ایجاد میکند
تشخیص فیبرومیالژی:
تشخیص این بیماری بر اساس شرح حال و معاینه بالینی پزشک است. برای اینکه بیماریهایی که علایم مشابه فیبرومیالژی ایجاد میکنند مثل روماتیسم ،کم کاری تیروئید و……کنار گذاشته شوند پزشک ممکن است ازمایش خون با عکس رادیولوژی درخواست کند ولی در بیماری فیبرومیالژی معمولا ازمایشات و عکسها نرمال هستند بنابراین تشخیص فیبرومیالژی بر اساس بررسیهای پاراکلینیک نیست بلکه بر پایه معاینات بالینی گذاشته میشود
درمان فیبرومیالژی:
هدف از درمان بهبود فیزیکی -روانی و افزایش کیفیت زندگی بیمار است بیمار باید یاد بگیرد چگونه استرسهای فیزیکی و روحی روزمره را مدیریت کند.
درمانهای دارویی متعددی برای فیبرومیالژی در دسترس است از جمله نورتریپتیلین، آمی تریپتیلین، گاباپنتین، پری گابالین، فلوکستین، دولوکستین….
درمانهای غیر دارویی مثل ورزشهای هوازی. درمانهای روانشناسی. اموزش به بیمار .بیوفیدیک، تحریکات مغناطیسی مغز، ورزشهای کششی و تقویتی.
دوره درمان این بیماری اغلب بلند مدت است و بیمار باید نقش فعالی در روند درمان داشته باشد .طبیعت فیبرومیالژی به گونه ایی است که معمولا ریشه کن نمیشود بلکه باید با ترکیبی از درمانهای دارویی و غیر دارویی بیماری کنترل شود تا بیمار زندگی عادی خانوادگی و شغلی خود را داشته باشد.