درمان، ورزش، فیزیوتراپی و کاردرمانی فلج ارب
درمان، ورزش، فیزیوتراپی و کاردرمانی فلج ارب را در این مقاله بررسی کرده ایم. فلج ارب یکی از آسیب دیدگی های آرنج است که در درجه اول، بسته به شدت وضعیت با ضعف و/ یا فلج در بازو مشخص می شود. اخیراً شواهد قدرتمندی نشان داده اند که درمان زودرس و موثر فلج ارب باعث تغییر موثر در نتایج درمانی می شود.
موفقیت و سرعت بهبودی فلج ارب، به شدت مشکل و اینکه چقدر زود مداخله درمانی انجام شود بستگی دارد. بیشتر نوزادان مبتلا به فلج ارب با انجام فیزیوتراپی، به حرکت و احساسات در بازوی تحت تاثیر فلج، دست پیدا می کنند؛ اما والدین باید در فرآیند درمان مشارکت فعال و دقیق داشته باشند تا از بهبود عملکرد حداکثر اطمینان حاصل شود.
فلج ارب چگونه به وجود می آید؟
اعصاب مربوط به بازو، دست و انگشتان، از ریسمان نخاعی بین مهره های گردن خارج می شوند و از زیر ترقوه (استخوان کلاویکل) عبور کرده و به بازو می رسند. اعصاب بازو از بخش فوقانی گردن خارج می شوند و اعصابی که به دست ها و انگشتان می روند از بخش پایینی گردن، درست بالای قفسه سینه خارج می شوند. این اعصاب انشعاب پیدا کرده و در محلی که گردن به شانه می پیوندد، در ناحیه ای به نام پلکسی بازویی به یکدیگر متصل می شوند.
آسیب های پلکسی بازویی معمولاً در طول زایمان دشوار، به عنوان مثال در مواردی که نوزاد بسیار بزرگ است و کمک کننده زایمان باید برای بیرون کشیدن نوزاد از کانال زایمان، نیرو و فشار اعمال کند، اتفاق می افتد. در این وضعیت یک طرف گردن نوزاد کشیده شده است که می تواند با کشیدن و پارگی اعصاب به آنها آسیب برساند. اگر اعصاب فوقانی تحت تأثیر آسیب قرار بگیرند، به این بیماری فلج ارب گفته می شود. در این وضعیت ممکن است نوزاد نتواند بازوی خود را حرکت دهد اما بتواند انگشتان خود را حرکت دهد. در مواردی که صدمات به اعصاب فوقانی و تحتانی وارد شده باشند، فلج شدیدتر بوده و می تواند منجر به بیماری به نام فلج گلوبال شود.
چهار نوع آسیب عصبی مربوط به پلکسی بازویی وجود دارد:
آسیب های مربوط به کشیدگی و پارگی– در این نوع از آسیب، عصب از ناحیه اتصال خود به ریسمان نخاعی جدا می شود. این نوع از آسیب، جدی ترین نوع صدمه است.
صدمات پارگی– در این نوع از آسیب، پارگی عصب وجود دارد اما از ریسمان نخاعی نیست.
صدمات عصبی– این صدمات ناشی از ایجاد بافت زخم هستند که به عصب فشار می آورد.
صدمات کششی– این نوع از صدمه که شایع ترین نوع آسیب است، نوروپراکسی نامیده می شود. در این نوع از آسیب، عصب آسیب دیده است اما پاره نشده است. به طور معمول این آسیب ها به خودی خود طی سه ماه بهبود پیدا می کنند.
علائم و تشخیص فلج ارب
علائم یک آسیب عصبی (فلج و از دست دادن احساس) بدون در نظر گرفتن نوع آسیب، یکسان است. با این وجود شدت آسیب در تصمیم گیری برای درمان و میزان بهبودی تاثیر گذار خواهد بود. نوزادی که دچار فلج ارب است، بازوی خود را در یک طرف قرار داده و قادر به حرکت دادن آن نیست.
گاهی اوقات ممکن است که چرخش در دست وجود داشته باشد یا مچ دست خم شده و انگشتان راست باشند. افتادگی پلک در طرف آسیب دیده بدن می تواند نشان دهنده آسیب شدیدتر باشد . ممکن است پزشک برای بررسی آسیب دیدگی استخوان ها و مفاصل گردن و شانه، عکس برداری با اشعه ایکس یا اسکن رزونانس مغناطیسی (MRI) انجام دهد. همچنین ممکن است پزشک از الکترومیوگرافی (EMG) یا بررسی هدایت عصبی (NCS) استفاده کند تا ببیند که آیا سیگنال های عصبی در عضله فوقانی بازو وجود دارند یا خیر.
از آنجا که بیشتر نوزادان مبتلا به فلج ارب بدون عمل جراحی بهبود پیدا می کنند، نوزاد شما یک ماه بعد و سه ماه بعد مجدداً معاینه می شود تا ببینند که اعصاب به خودی خود بهبود یافته اند یا خیر. بهبودی کامل ممکن است دو سال به طول بیانجامد. در این مدت انجام تمرینات حرکتی برای جلوگیری از سفت شدن مفاصل کودک اهمیت بسیاری دارد.
درمان فلج ارب
درمانی که برای فلج ارب ارائه می شود، در هر کودک متفاوت خواهد بود. قبل از شروع درمان ارزیابی کاملی از دامنه حرکات کودک، قدرت عضلانی، احساسات و توانایی انجام عملکردهای مناسب سن کودک و فعالیت های بازی انجام خواهد گرفت و بر اساس نتایج این بررسی ، یک برنامه درمانی مناسب تنظیم خواهد شد.
فیزیوتراپی فلج ارب
درمان فلج ارب به شدت آن بستگی دارد. در بیشتر موارد که تنها مقدار اندکی آسیب در ناحیه تحت تاثیر آسیب عصبی دیده می شود،
ممکن است آسیب دیدگی فقط چند ماه (حداکثر ۹ ماه ) برای بهبودی به زمان نیاز داشته باشد. در چنین مواردی گذر زمان و استفاده متوسط از بازوی آسیب دیده، برای بهبودی تاثیرات آسیب کافی است. با این وجود رایج ترین درمان برای فلج ارب، فیزیوتراپی است که حتی در این موارد که آسیب بسیار جزئی است نیز برای تسریع روند بهبودی و افزایش احتمال بهبودی کامل توصیه می شود.
مزایای فیزیوتراپی برای فلج ارب
- بهبود قدرت عضلانی و دامنه حرکات
- بهبود استفاده کاربردی از بازو
- بهبود استقلال
- کاهش فشار خشکی ثانویه مفصل
- بهبود کیفیت زندگی و استقلال
اهداف فیزیوتراپی فلج ارب
در حالت ایده آل جلسات فیزیوتراپی فرزند شما باید با یک فیزیوتراپیست حرفه ای که در مراقبت از کودکان تخصص دارد انجام شود. در موارد آسیب خفیف، فیزیوتراپی شامل برنامه ای خواهد بود که به بهبود و تقویت ناحیه آسیب دیده کمک می کند. در موارد شدیدتر، فیزیوتراپی با عمل جراحی همراه خواهد بود. فیزیوتراپیست شما کار کردن با کودک شما را آغاز خواهد کرد و سپس نحوه ادامه برنامه ورزشی در خانه را به شما آموزش خواهد داد . علاوه بر این یک فیزیوتراپیست خوب در بسیاری از زمینه های زیر نیز دستورالعمل یا مراقبت مناسب ارائه می دهد:
- شناسایی ضعف عضلانی: فیزیوتراپیست با استفاده از آزمایش های خاص می تواند محل و شدت رنج کودک شما را تعیین کند تا اطمینان حاصل شود که برنامه ورزشی مناسب بوده و باعث بهبود و پیشرفت بیشتر می شود.
- آموزش: علاوه بر این شما باید از فیزیوتراپیست بخواهید تا هرگونه دستورالعمل لازم درباره نگهداری، حمل کردن و بازی کردن با کودک خود را به نحوی به شما آموزش دهد که درد یا فشار را به حداقل رسانده و بهبودی را به حداکثر برساند. بخش اعظم این فرآیند مربوط به موقعیت یابی است. به عنوان مثال موقعیت یابی شامل یافتن روش هایی برای جلوگیری از آویزان شدن بازوی کودک در هنگام حمل او یا نحوه قرار دادن کودک روی کمر و شکم است.
- پیشگیری از آسیب: فیزیوتراپیست شما باید بر اساس اطلاعات به دست آمده از شناسایی نقاط ضعف عضلانی و سایر اطلاعات پزشکی که در دسترس او وجود دارد، شما را از آسیب های احتمالی که ممکن است اتفاق بیفتد مطلع کند. در غیر این صورت ممکن است بر اثر غفلت شما نسبت به ناتوانی بلقوه کودک خود و عدم درک از نواحی خاصی که علائم فلج ارب بروز می کنند، آسیب بیشتری ایجاد شود.
- برنامه جامع: در نهایت برخی از فیزیوتراپیست ها در برخی مواقع برای راحتی بیشتر و بهبودی فرزند شما یک برنامه جامع ارائه می کنند که صرفاً محدود به ورزش نیست و موارد بیشتری مانند رژیم غذایی و تعامل با جامعه را نیز در بر می گیرد.
ورزش فلج ارب
جنبه اصلی فیزیوتراپی، ورزش هایی است که در ابتدا فیزیوتراپیست با کودک شما انجام می دهد و سپس به شما می آموزد که چگونه روزانه آنها را در منزل ادامه دهید. از آنجا که کودک شما نمی تواند بازوی آسیب دیده خود را به تنهایی حرکت دهد؛ مهم است که شما در حفظ انعطاف پذیری مفاصل و عملکرد مناسب عضلات، نقش فعالی داشته باشید. پزشک شما دامنه وسیعی از ورزش های حرکتی را توصیه می کند. این تمرینات را دو یا سه بار در روز با کودک خود انجام دهید. باید ورزش ها را از سه هفتگی کودک خود آغاز کنید. ورزش ها دامنه حرکت در شانه، آرنج، مچ دست و دست را حفظ می کنند و از سفت شدن دائمی مفصل که انقباض مفصل نامیده می شود، جلوگیری می نمایند.
گاهی اوقات بازوی آسیب دیده به طور قابل توجهی کوچک تر از بازوی سالم است. این اتفاق زمانی رخ می دهد که از بازوی آسیب دیده به اندازه کافی استفاده نمی شود. اگرچه اختلاف در اندازه دائمی خواهد بود اما با افزایش سن بیشتر نمی شود. همچنین باید به خاطر داشته باشید که فرزند شما بسیار انطباق پذیر است. برای او پشتیبان و مشوق باشید و روی آنچه که کودک شما می تواند انجام دهد، تمرکز کنید. این امر به فرزند شما کمک می کند تا اعتماد به نفس داشته و خود را با هرگونه محدودیت عملکردی تطبیق دهد.
این ورزش ها به طور معمول شامل بسیاری از موارد زیر می باشند:
- کشش ملایم فعال و منفعل
- ماساژ ملایم
- تحریک حسی
- تمرینات مربوط به دامنه حرکتی برای جلوگیری از انقباض گرفتگی مفصل
- تمرینات قدرتی، بازی ها، کارهای سرگرم کننده و ورزش های توسعه دهنده
بریس و اسپلینت
ممکن است فیزیوتراپیست کودک شما برای کمک به انجام برخی از تمرینات از تجهیزات تخصصی مانند اسپلینت ها بریس ها و چسب انعطاف پذیر برای پشتیبانی و کمک به هماهنگی و تراز مفصل استفاده کند که این تجهیزات به کودک شما کمک می کنند تا بازوی آسیب دیده خود را به نحوی حرکت دهد که باعث بهبودی بیشتر شود. این نوع از تجهیزات ممکن است در «حرکت درمانی ناشی از محدودیت» نیز استفاده شوند که در آن برای بیحرکت کردن بازوی سالم روی آن بسته می شوند تا بیمار را تشویق به استفاده از دست آسیب دیده به جای دست سالم کنند. این امر باعث بهبودی سریع تر می شود.
تحریک الکتریکی عصبی عضلانی
یک راه دیگر که ممکن است توسط فیزیوتراپیست شما توصیه شود، تحریک الکتریکی عصبی عضلانی است که با جریان الکتریکی باعث تحریک عضلات ناحیه آسیب دیده می شود. این نوع از درمان می تواند در ساختن عضلات و بهبود جریان خون کمک کند. اگرچه به شکل عمومی مورد استفاده قرار نمی گیرد و تاکنون صرفاً تحت مطالعه بوده است؛ با این وجود این روش می تواند در به حداقل رساندن آتروفی عضلانی در عضلاتی که به شکل طبیعی قابل استفاده نیستند، مفید باشد.
آب درمانی فلج ارب
در نهایت ممکن است فیزیوتراپیست فرزند شما از روش آب درمانی نیز استفاده کند که در آن فیزیوتراپیست با تمرینات حرکتی و قدرتی در حین استفاده از شرایط ضد جاذبه آب، به کودک شما کمک خواهد کرد تا فشار روی بدن را از بین ببرد. این روش می تواند باعث شود حرکت کمتر دردناک باشد و کودک شما بتواند حرکات خود را تقویت کند. آب درمانی باعث تحریک حرکات طبیعی در بازوی آسیب دیده می شود، عضلات را تقویت می کند و اسپاسم عضلانی را کاهش می دهد و به طور کلی آب درمانی می تواند برای بهبودی و کاهش درد مفید باشد.
تفریح درمانی فلج ارب
پس از انجام مراحل اولیه فیزیوتراپی، همچنان که کودک رشد می کند باید او را به مشارکت در فعالیت های تفریحی عادی از جمله مواردی که شامل حرکت بازو و شانه است، تشویق کنیم. این نوع از درمان می تواند بسته به پیشرفتی که کودک تا کنون داشته است، باعث کمک بیشتر در امر درمان شود. درمانگران تفریحی ممکن است کودک شما را در انجام انواع فعالیت هایی مانند کوهنوردی، سینه خیز رفتن، پرتاب کردن، نقاشی با انگشت، برداشتن و خوردن غذا و یا شنا کردن یاری کنند. در این روش نیز مانند فیزیوتراپی باید انتظار داشته باشید نحوه ارائه هرگونه کمک اضافی که ممکن است فرزند شما در انجام این فعالیت ها در خانه نیاز داشته باشد، به شما آموزش داده شود.
منبع: کلینیک ارتوپدی فنی امید
مقالات مرتبط با مقاله درمان، ورزش، فیزیوتراپی و کاردرمانی فلج ارب
توصیه می کنیم مقالات مرتبط مفید وب سایت را با کلیک روی لینک های تزریق بوتاکس ، بیماری ام اس ، انحراف انگشت شست پا , فلج اطفال ، ورزش درمانی و توانبخشی بیماران فلج مغزی (cp) ، نوروپاتی دیابتی ، کورتون ، توانبخشی نوروپاتی و نوروپاتی دیابتی ، ورزشهای مناسب برای پای دیابتی ، ورزش و توانبخشی در پیچ خوردگی و آسیب رباط های مچ پا ، کاربرد تزریق بوتاکس در کودکان فلج مغزی و اسپاسم عضلات ، پیچ خوردگی مچ پا ، تمرینات ورزشی برای کنترل بیماری ام اس ، ورزش برای پارکینسون ، تخصص طب فیزیکی و توانبخشی ، زونا و دردهای پس از زونا ، واریس ، ورزش برای بیماران دیابتی و بعد از جراحی تعویض مفصل زانو مشاهده نمایید و با دوستان خود به اشتراک بگذارید تا آنها نیز از این مقالات استفاده نمایند.