پیشگیری از شکستگی استرسی استخوان و درمان شکستگی استرسی استخوان
پیشگیری از شکستگی استرسی استخوان , درمان شکستگی استرسی استخوان را در این مقاله بررسی می کنیم. شکستگی استرسی نوعی شکستگی ناکامل است که به صورت یک ترک کوچک در استخوان ایجاد می شود. این شکستگی ها زمانی ایجاد می شوند که ضربه و فشاری بیش از حد ظرفیت استخوان به طور مکرر به استخوان وارد شود. شدت هر کدام از این ضربات درحدی نیست که باعث شکستگی استخوان سالم شوند، ولی تکرار آنها در طی زمان باعث تسلیم شدن استخوان و آسیب به ساختار استخوان شود.
این شکستگی ها اغلب در اندام های تحتانی یعنی لگن، ساق پا، زانو، مچ و کف پا ایجاد می شود و علت اصلی آن استفاده نادرست از اندام ها و اعمال فشار بیش از توان تحمل فرد است.
این نوع شکستگی با شکستگی ناشی از صدمه مثل پیچ خوردگی شدید مچ پا یا خرد شدن استخوان در اثر تصادف متفاوت است. در شکستگی ناشی از صدمه، نیروی زیادی به طور ناگهانی به استخوان فشار وارد می کند که می تواند منجر به شکستگی حاد آن شود. اما در شکستگی استرسی پا تنشی یا فشاری با دویدن، راه رفتن، ایستادن و پریدن به صورت مداوم به قسمتی از پاها فشار می آوریم که باعث می شود استخوان شکسته شود اما جابجا نمی شود.
این نوع شکستگی در نظامیانی که زیاد رژه می روند (مارچ فراکچر) و ورزشکاران بخصوص دوندگان استقامت و کسانی که ژیمناستیک، بسکتبال، تنیس یا باله کار می کنند شایع تر است. به علاوه زنان ورزشکار بیش از مردان ورزشکار به این عارضه دچار می شوند. افزایش سن، کاهش تراکم استخوان و ابتلا به پوکی استخوان نیز احتمال بروز آن را بالا می برد. طبق تحقیقات انجام شده این نوع شکستگی در نژاد سفید بیش از نژادهای دیگر مشاهده شده است. شایع ترین محل شکستگی استرسی، استخوان های متاتارس دوم و سوم در کف پا هستند. هرچند در استخوان پاشنه، نازک نی و استخوان ناویکولر هم دیده می شود.
علت بروز شکستگی استرسی استخوان پا چیست؟
بطور کلی عمده ترین علت شکستگی استرسی استخوان پا ناشی از وارد شدن فشار ناگهانی و غیر طبیعی برروی استخوان های سالم (Fatique Fracture) و فشار طبیعی بر روی استخوان ضعیف (Insufficiency Fracture) است. عوامل زیر می تواند در بروز شکستگی استرسی استخوان ساق و کف پا (شکستگی لیسفرانک) نقش داشته باشند:
عدم داشتن آمادگی بدنی
افرادی که ورزشی را جدیدا شروع کرده اند و تمرین های سنگین و بیش از حد توان بدن انجام دهند یا ورزشکارانی که اخیرا شدت یا مدت تمرینات خود را ناگهان افزایش داده اند ممکن است به شکستگی استرسی استخوان پا دچار شوند. زیرا اگر بدن آمادگی لازم برای انجام ورزش خاصی را نداشته باشد و ناگهان آن ورزش را با شدت زیادی انجام دهد بدن خود را در معرض تنش و استرس قرار می دهد.
استفاده از ابزارهای نامناسب
استفاده از وسایل ورزشی غیراستاندارد یا پوشیدن کفش های نامناسب، فرسوده یا خیلی خشک در حین ورزش احتمال این آسیب را بیشتر کند.تغییر زمین بازی مثل تغییر زمین تنیس از چمن به خاکی یا تغییر محل دویدن از محل سرپوشیده به فضای بیرون نیز می تواند احتمال این شکستگی را زیاد کند.
نداشتن تکنیک و روش مناسب
عدم انجام حرکات و برنامه ورزشی به طور صحیح می تواند فشار زیادی به استخوان وارد کند و باعث آسیب به آن شود. به علاوه استراحت نکردن در حین ورزش یا ادامه دادن به تمرین با وجود احساس درد در پاها احتمال ایجاد این نوع شکستگی را افزایش می دهد.
ضعیف بودن استخوان
گاهی این نوع شکستگی ها در کسانی دیده می شود که به یک بیماری زمینه ای مانند روماتیسم، پوکی استخوان یا دیابت مبتلا هستند یا کسانی که دچار شکستگی قبلی بوده اند و استخوان آنها ضعیف شده است. این افراد ممکن است حتی با فعالیت های بدنی معمولی هم دچار این شکستگی شوند که به آن نارسایی استخوانی می گویند.
استفاده بیش از حد
گاهی ممکن است استفاده بیش از حد از پاها باعث شکستگی استرسی شود. زیرا زمانی که ماهیچه ها خسته شوند دیگر نمی توانند شوک اضافه را تحمل کنند برای همین تنش اضافه را به استخوان منتقل می کنند.
مشکلات و بدشکلی های پا
افرادیکه دچار بدشکلی های پا هستند مثلا پاهایشان ساختار صحیحی ندارند مانند آنچه در پاپرانتزی اتفاق می افتد یا عضلات ساق ضعیف و کم انعطاف باشند یا طول ساق دو پا با هم متفاوت باشد، تحمل بار کمتری نسبت به دیگران دارند و در معرض شکستگی های استرسی قرار دارند. علاوه بر این چنانچه فردی به کف پای صاف، قوس زیاد کف پا یا انحراف انگشت شست مبتلا باشد، یا حتی پایش تاول بزند، به خاطر درد، ممکن است پایش را در وضعیت نامناسبی بر روی زمین قرار دهد و همین عامل می تواند موجب توزیع نامناسب فشار روی استخوان و شکستگی آن شود.
علائم شکستگی استرسی کف پا چیست؟
مهمترین علامت این نوع شکستگی تنشی استخوان درد، تورم یا کبودی در ناحیه آسیب دیده است. در ابتدا بیمار فقط در حین ورزش یا فعالیت در پای خود احساس درد دارد که با استراحت کمتر می شود. اما با شدیدتر شدن بیماری، درد بیمار نه تنها در حین فعالیت بلکه در حین استراحت هم وجود دارد.
تشخیص شکستگی استرسی استخوان
معاینات بالینی
رادیوگرافی
اسکن استخوان (Boun Scan)
MRI
شکستگی های استرسی چگونه درمان می شوند؟
مهمترین راهکارها برای درمان شکستگی استرسی عبارتند از:
استراحت: هر نوع فعالیت یا ورزشی که باعث ایجاد فشار زیاد و شکستگی استخوان شده است را قطع کنید. ممکن است ۱۲-۶ هفته زمان لازم باشد تا شکستگی استرسی بهبود یابد. می توانید در این مدت بدن خود را با نرمش های آیروبیک، شنا یا دوچرخه سواری سرحال و آماده نگه دارید.
گچ گرفتن یا آتل بستن: برای بی حرکت نگه داشتن پا و کاهش فشار روی پا آن را گچ بگیرید یا از آتل یا ارتزهای طبی مثل ساق بند، قوزک بند یا زانوبند استفاده کنید. تا مدتی نیز برای راه رفتن از عصا استفاده کنید.
کمپرس یخ: زمانی که درد زیادی احساس می کنید می توانید با گذاشتن یخ بر روی ناحیه دردناک درد و تورم را کاهش دهید.
بالا نگه داشتن پا: برای مدتی در هنگام استراحت پاهای خود را بالاتر از سطح بدن قرار دهید.
دارو درمانی: برای تسکین درد می توانید از داروهای مسکن مثل استامینوفن استفاده کنید. برخی داده ها نشان داده اند که مصرف داروهای غیر استروئیدی ضدالتهابی مثل ایبوبروفن (ادویل) و ناپروکسن (اَلیو)، قابلیت بهبود استخوان را کاهش می دهد.
استفاده از کفش های طبی: ممکن است متخصص ارتوپد به شما توصیه کند که کفش هایی با کف سفت بپوشید یا از صندل چوبی یا بوت طبی استفاده کنید.
جراحی: در صورتیکه اقدامات فوق درد و ناراحتی را کاهش ندهد ممکن است پزشک برای درمان شکستگی استرسی استخوان، جراحی را تجویز نماید. اما این اتفاق به ندرت پیش می آید.
دوره درمان و توانبخشی پس از درمان
در صورتی که شکستگی های استرسی پا به درستی درمان شوند، استخوان بدون هیچ عارضه ای ترمیم می یابد و بیمار می تواند پس از هفته ها استراحت و با از بین رفتن کامل درد دوباره به فعالیت های بدنی و ورزشی قبل برگردد. اما توجه به این نکته ضروری است که در زمان شروع مجدد ورزش، شدت و مدت تکرار فعالیت ها باید به تدریج افزایش یابد. اگر فعالیت بدنی دوباره با سرعت نامناسب شروع شود یا در طی دوره درمان بدوید یا روی پای خود فشار بیاورید، ترک استخوان دوباره باز می شود و شکستگی استرسی مجدداً با شدت بیشتری اتفاق خواهد افتاد و این بار درمان آن به مراتب مشکل تر خواهد بود.
پیشگیری از شکستگی استرسی استخوان
با انجام راهکارهای زیر می توانید مراقبت بیشتری از پاهای خود داشته باشید و از مشکلات منجر به ایجاد شکستگی تنشی استخوان جلوگیری کنید:
غذاهای سرشار از کلسیم بخورید و مطمئن شوید که به میزان کافی ویتامین دی به بدنتان می رسد. این عناصر می توانند به حفظ تراکم استخوان کمک کنند.
کفش مناسب بپوشید. کفش های کهنه و فرسوده را کنار بگذارید و برای استفاده روزانه از کفش طبی مردانه و کفش طبی زنانه استفاده کنید. نکته مهم دیگر اینکه اگر ورزشکارید کفش مخصوص ورزش خودتان را تهیه کنید (مثلا کفش تنیس، کفش دومیدانی، کفش فوتبال و…). و تا حد امکان از پوشیدن کفش های پاشنه بلند خودداری کنید.
از کفی های طبی استفاده کنید. در حین ورزش از کفی های ضربه گیر در داخل کفش خود استفاده کنید.
سیگار و الکل را کنار بگذارید. سیگار و الکل باعث کاهش تراکم استخوان می شوند و روند بهبودی استخوان را مختل می کنند.
در طول مدت ریکاوری ورزش های دیگری غیر از فعالیت اصلی خود انجام دهید. مثلا می توانید به جای دویدن شنا یا دوچرخه سواری را انجام دهید.
پس از پایان دوره درمان، فعالیت های ورزشی خود را به آهستگی شروع کنید و مدت و شدت تمرین خود را به تدریج افزایش دهید.
برای بازتوانی استخوان آسیب دیده، تمرین های قدرتی و کششی انجام دهید و عضلات خود را تقویت کنید.
در بین ورزش هر زمان احساس خستگی کردید استراحت کنید.
شکستگی تنشی یا استخوانی نوعی شکستگی یا ترک در استخوان است و زمانی اتفاق می افتد که فشاری بیش از توان تحمل به صورت مکرر به استخوان وارد شود. در این نوع شکستگی، استخوان شکسته می شود اما جابجا نمی شود. با استراحت و انجام اقدامات درمانی استخوان آسیب دیده بعد از چند هفته بهبود می یابد اما اگر اقدامات پیشگیرانه رعایت نشود ممکن است شکستگی استرسی با شدت بیشتری مجددا اتفاق بیافتد.
منبع: www.shoesbank.org
مقالات مرتبط با مقاله پیشگیری از شکستگی استرسی استخوان، درمان شکستگی استرسی استخوان
توصیه می کنیم مقالات مرتبط مفید وب سایت را با کلیک روی لینک های سیاتیک چیست؟ ، نوار عصب چیست ، پاسخ به سوالات رایج درباره نوار عصب، نوار عصب دست، نوار عصب پا ، ورزشهای سندروم تونل کارپ، روش های درمان تنگی کانال مچ دست ، سندروم پای بی قرار ، بلوک عصب پس سری (عصب اکسی پیتال) برای درمان سردرد ، شکستگی استرسی استخوان , شکستگی استرسی ساق پا ، قفل شدن زانو ، نوروپاتی چیست ، ورزشهای تقویتی عضلات همسترینگ، کشیدگی و پارگی همسترینگ ، درمان سوزش کف پا ، ورزشهای هالوکس والگوس ، آسیب عصب دست نوزاد موقع تولد ، گزگز انگشت کوچک دست، آسیب عصب اولنار ، دوپویترن کونتراکچر ، نوار عصب دست ، نوار عصب پا ، روش های پیشگیری و درمان دیسک کمر و گردن ، آسیب عصب رادیال ، آسیب عصب پرونئال ، سیاتیک ، آسیب عصب اولنار دست ، توانبخشی چیست؟ ، افتادگی مچ دست ، فیزیوتراپی عصب رادیال ، درمان سندروم پای بیقرار ، گزگز پا ، افتادگی شانه ، تنگی کانال دست در بارداری ، سندرم پرکاری سمپاتیکی ، تنگی کانال نخاعی چیست؟ ، روش تشخیص و درمان خواب رفتن دست و پا و اقدامات ضروری برای بیماران در هنگام انجام نوار عصب و عضله مشاهده نمایید و با دوستان خود به اشتراک بگذارید تا آنها نیز از این مقالات، استفاده نمایند.
